Zwolnienie adwokata z tajemnicy zawodowej
Tajemnica zawodowa to niezwykle drażliwy temat wśród wszystkich specjalistów. Często nawet niewielkie naruszenie jest drastyczne w skutkach, ponieważ wiąże się ono z konsekwencjami prawnymi i finansowymi. Komornicy sądowi, lekarze, adwokaci, radcy prawni, a nawet księża godzą się na ogromną odpowiedzialność, przyjmując sprawy swoich interesantów.
Czy adwokata lub radcę prawnego można zwolnić z tajemnicy zawodowej, kiedy ma to miejsce i w jakim celu wykonywane są takie zabiegi? Sprawdź wszystkie niezbędne informacje.
Kiedy i dlaczego adwokat będzie zwolniony z tajemnicy zawodowej
Jedną z przesłanek mówiących o zwolnieniu z tajemnicy zawodowej jest art. 180 ust. 2 Kodeksu Postępowania Karnego. Mówi on, że osoby odpowiedzialnie za tajemnice swoich klientów, np. tajemnicy notarialnej, adwokackiej, radcy prawnego, lekarskiej lub dziennikarskiej mogą być przesłuchiwane w kwestii informacji objętych tą tajemnicą jedynie w sytuacjach, w których „jest to niezbędne dla dobra wymiaru sprawiedliwości, a okoliczność nie może być ustalona na podstawie innego dowodu”.
Więcej przesłanek na temat zwolnienia z tajemnicy zawodowej, można znaleźć w art. 180 § 2 KPK. Jego treść prezentuje się w następujący sposób:
“Przesłuchiwanie osób obowiązanych do zachowania tajemnicy zawodowej
§ 1. Osoby obowiązane do zachowania w tajemnicy informacji niejawnych o klauzuli tajności "zastrzeżone" lub "poufne" lub tajemnicy związanej z wykonywaniem zawodu lub funkcji mogą odmówić zeznań co do okoliczności, na które rozciąga się ten obowiązek, chyba że sąd lub prokurator dla dobra wymiaru sprawiedliwości zwolni te osoby od obowiązku zachowania tajemnicy, jeżeli ustawy szczególne nie stanowią inaczej. Na postanowienie w tym przedmiocie przysługuje zażalenie.
§ 2. Osoby obowiązane do zachowania tajemnicy notarialnej, adwokackiej, radcy prawnego, doradcy podatkowego, lekarskiej, dziennikarskiej lub statystycznej oraz tajemnicy Prokuratorii Generalnej, mogą być przesłuchiwane co do faktów objętych tą tajemnicą tylko wtedy, gdy jest to niezbędne dla dobra wymiaru sprawiedliwości, a okoliczność nie może być ustalona na podstawie innego dowodu. W postępowaniu przygotowawczym w przedmiocie przesłuchania lub zezwolenia na przesłuchanie decyduje sąd, na posiedzeniu bez udziału stron, w terminie nie dłuższym niż 7 dni od daty doręczenia wniosku prokuratora. Na postanowienie sądu przysługuje zażalenie.
§ 3. Zwolnienie dziennikarza od obowiązku zachowania tajemnicy nie może dotyczyć danych umożliwiających identyfikację autora materiału prasowego, listu do redakcji lub innego materiału o tym charakterze, jak również identyfikację osób udzielających informacji opublikowanych lub przekazanych do opublikowania, jeżeli osoby te zastrzegły nieujawnianie powyższych danych.
§ 4. Przepisu § 3 nie stosuje się, jeżeli informacja dotyczy przestępstwa, o którym mowa w art. 240 karalne niezawiadomienie o czynie zabronionym § 1 Kodeksu karnego.
§ 5. Odmowa przez dziennikarza ujawnienia danych, o których mowa w § 3, nie uchyla jego odpowiedzialności za przestępstwo, którego dopuścił się publikując informację.”