W polskim prawie rodzinnym istnieje instytucja domniemania ojcostwa, która polega na przyjęciu, że dziecko pochodzi od męża matki, jeśli urodziło się ono w trakcie trwania małżeństwa, bądź też przed upływem trzystu dni od orzeczenia separacji, ustania lub unieważnienia małżeństwa. Jeżeli przed narodzinami dziecka matka zawrze drugi związek małżeński, domniemywa się, że dziecko pochodzi od drugiego męża.

Zdarzają się jednak sytuacje, kiedy dziecko urodziło się w trakcie trwania małżeństwa, ale mąż matki nie jest jego biologicznym ojcem. Wówczas domniemanie ojcostwa można obalić tylko sądową sprawą o zaprzeczenie ojcostwa. Dopóki sąd nie uzna zaprzeczenia ojcostwa, w świetle prawa mąż matki pozostaje ojcem dziecka. Aby dokonać zaprzeczenia ojcostwa należy wykazać, że mąż matki nie jest ojcem dziecka - najskuteczniejszym dowodem są badania DNA, jednakże domniemanie można obalić też na inne sposoby. Wystarczy wykazać, że mąż matki w chwili poczęcia był za granicą, bądź też nie może on być ojcem ze względów zdrowotnych, lub też kiedy ojcostwo innego mężczyzny jest bardziej prawdopodobne.

Warto również wiedzieć, że pozew o zaprzeczenie ojcostwa należy złożyć w ciągu w ciągu sześciu miesięcy od dnia, w którym mąż dowiedział się o urodzeniu dziecka przez żonę, nie później jednak niż do osiągnięcia przez dziecko pełnoletności. Natomiast jeśli pozew składa matka dziecka, ma na to sześć miesięcy od urodzenia dziecka. Samo dziecko po uzyskaniu pełnoletności ma złożenie takiego pozwu trzy lata.

powrót