Ubezwłasnowolnienie całkowite – co to jest?

Ubezwłasnowolnienie całkowite to bez wątpienia trudna chwila dla najbliższych, którzy muszą zadbać o członków swojej rodziny. Sama procedura do najprzyjemniejszych nie należy, dlatego warto wcześniej zapoznać się z informacjami, kiedy może zostać ona przeprowadzona.
Co mówi Kodeks Cywilny?
Zgodnie z informacjami zawartymi w art. 12. Pojęcie braku zdolności do czynności prawnych KC., ubezwłasnowolnione całkowicie:
“Nie mają zdolności do czynności prawnych osoby, które nie ukończyły lat trzynastu, oraz osoby ubezwłasnowolnione całkowicie.”
Jak można ubezwłasnowolnić całkowicie kogoś, kto nie jest w pełni władz umysłowych i potrzebuje pomocy najbliższych? Przede wszystkim należy złożyć stosowny wniosek do sądu okręgowego. Czy to wszystko? Oczywiście taka osoba musi spełniać konkretne kryteria, o których możemy przeczytać m.in. w art. 13. Przesłanki ubezwłasnowolnienia całkowitego KC.
Znajdziemy tam zapis, iż:
“§ 1. Osoba, która ukończyła lat trzynaście, może być ubezwłasnowolniona całkowicie, jeżeli wskutek choroby psychicznej, niedorozwoju umysłowego albo innego rodzaju zaburzeń psychicznych, w szczególności pijaństwa lub narkomanii, nie jest w stanie kierować swym postępowaniem.
§ 2. Dla ubezwłasnowolnionego całkowicie ustanawia się opiekę, chyba że pozostaje on jeszcze pod władzą rodzicielską.”
Kto zatem może zostać ubezwłasnowolniony? Z ww. materiałów wynika, że osoby: uzależnione od narkotyków lub alkoholu, niepełnosprawne umysłowo lub chore psychicznie. Oczywiście nie wspominamy na temat dzieci poniżej 13 roku życia, gdyż jest to niemal oczywiste z wiadomych względów.