Kiedy stosuje się tymczasowe aresztowanie
Tymczasowe aresztowanie jest jednym ze środków zapobiegawczych wykorzystywanym jedynie w uzasadnionych i ściśle określonych sytuacjach w sytuacji gdy inne środki zapobiegawcze są niewystarczające. Aresztowanie takie może zostać zastosowane wobec oskarżonego lub podejrzanego w celu ochrony prawidłowego przebiegu postępowania karnego jedynie na mocy orzeczenia sądu.
Art. 258. Kodeksu Postępowania Karnego stanowi wyraźnie, iż tymczasowe aresztowanie i pozostałe środki zapobiegawcze można stosować jeżeli zachodzi uzasadniona obawa ucieczki lub ukrycia się oskarżonego, zwłaszcza wtedy, gdy nie można ustalić jego tożsamości albo nie ma on w kraju stałego miejsca pobytu bądź też występuje uzasadniona obawa, że oskarżony będzie nakłaniał do składania fałszywych zeznań lub wyjaśnień albo w inny bezprawny sposób utrudniał postępowanie karne. Tymczasowe aresztowanie może również być zastosowane gdy zachodzi uzasadniona obawa, że oskarżony, któremu zarzucono popełnienie zbrodni lub umyślnego występku, popełni przestępstwo przeciwko życiu, zdrowiu lub bezpieczeństwu powszechnemu, zwłaszcza gdy popełnieniem takiego przestępstwa groził.
Warto jednak wiedzieć, że ze względu na swój szczególny charakter tymczasowe aresztowanie nie jest stosowane w sytuacji, w której mogłoby spowodować poważne niebezpieczeństwo dla zdrowia lub życia oskarżonego lub podejrzanego. Nie można go również zastosować, gdy pociągałoby za sobą wyjątkowo dotkliwe konsekwencje dla oskarżonego bądź jego najbliższej rodziny.