Wbrew potocznemu rozumieniu wydziedziczenie nie oznacza wcale wyłączenia spadkobiercy z dziedziczenia, oznacza to natomiast pozbawienie go prawa do zachowku, o ile takie prawo posiada. Wydziedziczenie jest również często mylone z testamentem negatywnym, który polega na wyłączeniu, lub też pominięciu, w swojej treści osoby należącej do kręgu spadkobierców ustawowych, co jednak nie pozbawia takiego spadkobiercy prawa do zachowku. Aby całkowicie pozbawić spadkobierców ustawowych prawa do jakiegokolwiek korzyści po spadkodawcy, należy ich wydziedziczyć. Zatem jak i kiedy można tego dokonać?

Zgodnie z art. 1008 spadkodawca może w testamencie wydziedziczyć spadkobiercę, jeżeli uprawniony do zachowku wbrew woli spadkodawcy postępuje uporczywie w sposób sprzeczny z zasadami współżycia społecznego, dopuścił się względem spadkodawcy albo jednej z najbliższych mu osób umyślnego przestępstwa przeciwko życiu, zdrowiu lub wolności albo rażącej obrazy czci, lub też uporczywie nie dopełnia względem spadkodawcy obowiązków rodzinnych. Ważnym jest też, że spadkodawca nie musi przy wydziedziczeniu użyć słów ustawowych, wystarczającym jest, że taka jego wola wyraźnie wynika z treści testamentu. Należy również wiedzieć, że nie można wydziedziczyć z powodu innego niż wyżej wymienione.

W związku z powyższym spadkodawca musi w treści swojego testamentu wskazać przyczynę wydziedziczenia, inaczej spadkobierca nie zostanie pozbawiony prawa do zachowku. Dodatkowo jeżeli wskazany powód wydziedziczenia był bezpodstawny, spadkobierca może dowodzić jego bezzasadności na drodze sądowej.

powrót