Poprzez upadłość konsumencką należy rozumieć sytuację, kiedy osoba fizyczna staje się niewypłacalna. W przypadku namnożonych długów z którymi dana osoba nie jest w stanie się uporać, upadłość konsumencka może okazać się jedynym możliwym ratunkiem, muszą tu być jednak spełnione pewne warunki.

Artykuł 10 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. „Prawo Upadłościowe” stanowi, iż upadłość ogłasza się w stosunku do dłużnika, który stał się niewypłacalny, czyli utracił on zdolność do wykonywania swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych. Dodatkowym warunkiem jest, że stan taki musi trwać dłużej niż 3 miesiące - oznacza to, że krótkotrwałe problemy ze spłatami należności nie dają podstaw do złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości konsumenckiej. Warto tu również wspomnieć, że postępowanie upadłościowe prowadzi się także wtedy, gdy dłużnik ma tylko jednego wierzyciela.

Jak każde tego typu działanie, ogłoszenie upadłości konsumenckiej ma swoje skutki dla upadłego, a przede wszystkim dla jego majątku. Podstawowym skutkiem jest tutaj utrata możliwości rozporządzenia swoim majątkiem przez osobę fizyczną, a zatem nie będzie ona miała możliwości sprzedaży swojego majątku ani ustanawiania ograniczonych praw rzeczowych, a jej czynności rozporządzające będą nieważne. Dzieje się tak ponieważ cały majątek upadłego stanowi masę upadłościową, dodatkowo upadły nie ma prawa do decydowania o tym, jaka część mienia nie wejdzie w jej skład. Ważne jest również, że upadły ma obowiązek wydać cały swój istniejący majątek z chwili ogłoszenia upadłości, a pieczę nad nim przejmuje syndyk.

powrót