W przepisach prawa polskiego adopcja określana jest jako przysposobienie i regulowana jest przez Kodeks Rodzinny i Opiekuńczy, Kodeks postępowania cywilnego oraz ustawę o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej. Przysposobić można osobę małoletnią tylko dla jej dobra, dodatkowo adoptować można tylko dziecko opuszczone. Ważnym również jest, że adopcja nie jest dopuszczalna po śmierci przysposabiającego lub osoby, która miała zostać przysposobiona.

Przysposobić mogą tylko osoby, które mają pełną zdolność do czynności prawnych umożliwiających po adopcji sprawowanie władzy rodzicielskiej, posiadają kwalifikacje osobiste, które pozwolą na należyte wywiązywanie się z obowiązków rodzicielskich, uzyskały opinię kwalifikacyjną ośrodka adopcyjnego oraz świadectwo ukończenia szkolenia organizowanego przez ten ośrodek. Obowiązek ten nie dotyczy przysposabiających w odniesieniu do krewnych i powinowatych.

Aby rozpocząć procedurę przysposobienia, należy złożyć oświadczenie o zamiarze adopcji dziecka w ośrodku adopcyjnym, również w sytuacji kiedy przysposabiający jest krewnym małoletniego. Ośrodek zawiesza wtedy procedurę poszukiwania dla dziecka innych kandydatów do przysposobienia. Adopcja następuje przez orzeczenie sądu opiekuńczego na żądanie przysposabiającego, jednakże potrzebna jest zgoda przysposabianego, jeśli ukończył on trzynaście lat. Natomiast jeśli przysposabiany nie jest zdolny do wyrażenia zgody, bądź uważa się on za dziecko przysposabiającego sąd opiekuńczy może orzec adopcję bez żądania zgody przysposabianego.

powrót